Ik heb zojuist mijn keukenlade opengetrokken en bijna al mijn koekenpannen afgekeurd. En dat op een gewone maandagavond. Eerder op de avond had ik geen idee dat dit zou gaan gebeuren.
Mijn moeder vroeg aan de telefoon of ik Kassa gezien had. Nee, dat had ik niet. Kassa bleek eigenlijk Keuringsdienst van Waarde te zijn, waar afgelopen week het onderwerp ‘teflon in koekenpannen’ aan de orde was geweest. Had ik ook niet gezien. Het was beslist de moeite waard om wel te kijken, aldus mijn vader én moeder (ze zetten de telefoon altijd op speaker). Na vijf minuten had ik al een uitgebreid en gedetailleerd verslag gekregen van de uitzending, dus eigenlijk was terugkijken niet nodig. Maar toch, voor de nuances, en om zelf een meer objectieve mening te kunnen vormen, heb ik het programma teruggekeken. Ik moet toegeven, dat klonk niet best.
Het begon met dat teflon pannen (je weet wel, zo’n pan met fijne antiaanbaklaag) schadelijk zijn voor vogeltjes in huis. De walm die van een oververhitte pan afkomt, zorgt ervoor dat de vogel met zijn gevoelige longen acuut de pijp uit gaat. Goed dat wij geen vogeltje in de keuken hebben. En vervolgens was de vraag hoe schadelijk teflon voor mensen is. Nou, best wel dus. Niet als je een pan hebt met een onbeschadigde laag en waarbij je ervoor zorgt dat deze niet oververhit raakt. Met een klont boter of olie in de pan gebeurd dat niet. Maar zet hem op het vuur zonder iets in de pan, dan raakt hij dus wel oververhit. Mij is dat wel eens overkomen hoor, chaoot als ik kan zijn. Dat je vergeet dat je het gas al aan had gezet en je inderdaad een dampende pan op het gasfornuis vindt. Superslecht dus.
Een nog grotere no-go is een beschadigde pan. Kankerverwekkend, die losgekomen deeltjes. Nu moest ik meteen terugdenken aan de tijd dat ik met mijn huisgenoot Stefan een flat deelde. Ik weet zeker dat we toen een teflon pan hadden waar geregeld stukjes anti-aanbak laag vanaf kwamen. Die moest je dan een beetje van je vlees af schrapen en dat deed je dan ook gewoon. Met de kennis van nu had dat ding subiet in de vuilcontainer gemoeten. Ook toen hadden we best kunnen bedenken dat het niet heel goed is als er stukjes pan op je bord liggen. Gebrek aan geld zal wel een rol hebben gespeeld.
Zojuist heb ik de pannen aan een snelle inspectie onderworpen. Zelfs in de redelijk nieuwe pannen zit hier en daar toch een kras, wat al aangeeft dat de laag beschadigd is. Dennis, die ook meekeek naar het programma, zag zijn kans schoon: ‘Ik ga wel een paar nieuwe pannen uitzoeken, geen probleem. Moet ik me wel even in verdiepen, want ik hoor net dat iedere pan zijn eigen eigenschappen heeft. En je kunt je leven lang met een goede pan kan doen’. Zeker als Dennis ze gaat uitzoeken gaat dat wat kosten. Maar goed, laat ik niet voor een tweede keer tegen beter weten in uit slechte pannen blijven eten. Tip van mij: Wil je je teflon pannen voorlopig niet vervangen? Kijk dan niet naar Keuringsdienst van Waarde. En lees deze blog ook niet. Oeps… te laat zeker?